Erken tuvalet eğitimi her aileye göre değilmiş

Eğer siz de ‘Bebeklere fısıldayan kadın’ Tracy Hogg’un kitabını edindiyseniz, pedagog Adem Güneş’in yazılarına rastladıysanız veya internet üzerinden tavsiyeler okuduysanız, çocuğunuzun tuvalet eğitimine erkenden başlamayı mantıklı bulmuş olabilirsiniz. Küçük çocukların tuvalet eğitimine 1-1.5 yaş civarında başlamak ve onları hazır bezlerin kimyasallarla ve pişikle dolu dünyasından bir an önce kurtarmak benim de çok aklıma yatan bir düşünceydi, çünkü kumaş bezleri kullanmak anneannesi için de, anaokulu öğretmenleri için de mümkün görünmüyordu.

Erken tuvalet eğitiminin aklıma çok yatmasının en büyük sebebi de, Tracy Hogg’un şu açıklaması olmuştu; Bir yaş civarı bir çocuk, hala ebeveynlerini mutlu etmeyi sever. Fakat iki yaş sonrası ve inatlaşma dönemine girmiş bir çocuğa tuvalet eğitimi vermek çok daha zordur.

Fakat kendi deneyimlerimizden sonra, bu konuda hiç bahsedilmeyen bir detayı fark ettim;

Tuvalet eğitiminin 2 yaşından önce tamamlanabilmesi için, çocuğun 2 yaşından önce anaokuluna başlamayacak olması gerekiyormuş. Çünkü erken tuvalet eğitimi, ancak 2 yaşına kadar çocukla birebir ilgilenebilen biri olduğunda sağlıkla tamamlanabiliyormuş.



Yani okumuş olabileceğiniz ‘bezsiz bebek’ veya ‘tuvalet iletişimi’ uygulamalarını yapmayı düşünüyor iseniz, şunu bilin; bu uygulamalar ancak çocuğunuzu 2 yaşından önce anaokuluna başlatmayacak iseniz sorunsuz işleyecektir.

Evet, küçük bir bebeğin tuvaletini yapmak üzere olduğu yüz ifadesinden anlaşılabilir. Ve 1 yaş civarında bir çocuk tuvaleti geldiğini kelimelerle dahi ifade edebilir, hatta 9 aylık bir çocuk bile ‘kaka’ demeyi öğrenebilir.

Ama yaklaşık 24-26 aylık oluncaya kadar bir çocuğun tuvaletini her zaman 1 saatten fazla tutacak kas gelişimi tamamlanmıyor ne yazık ki. Bu da demek oluyor ki 20 aylık bir çocuk, evde birebir ilgilenen biri olduğunda kazasız belasız tuvaletini her zaman lazımlığa veya tuvalete yapabiliyorken, anaokuluna gittiğinde sürekli kazalar olması ve eve bir çanta dolusu kirli çamaşırla dönmesi kaçınılmaz oluyor.

İşte bizim deneyimimiz tam olarak bu oldu ne yazık ki.

Anaokulunda her ne kadar öğretmenleri önce 10dk’da bir, sonra yarım saatte bir, ve saatte bir sorarak tuvaletini takip etse de sürekli kazalar oldu. Çünkü anaokulu ortamı çok farklı, çocuk oyuna dalıyor, arkadaşlarından veya bir etkinlikten ayrılmak istemiyor ve tuvalete gitmeye direniyor. Fakat uzun süre tutacak kas gücüne de sahip olmuyor. Ve kazalar kaçınılmaz oluyor. İşin belki de en zor kısmı da, bir kere bezi bıraktıktan sonra beze geri dönmek çocuğun kafasını iyice karıştıracağı için bu şekilde devam etmeniz gerekiyor.

Eğer siz de bizim gibi 2 yaşından önce anaokuluna başlamak durumunda kalacak iseniz, tuvalet eğitimi konusunda benim gibi aceleci davranmayın derim. Öğretmeni beni uyardı aslında, ve hatta çocuğun gelişimini ve psikolojisini de olumsuz etkileyebileceğini söyledi, ama ben çocuğumu bir an önce bezden kurtarmak isteyerek hata ettim. Aylarca her akşam çocuğun ‘kaza’lı çamaşırlarını temizlemek zorunda kalmak hiç hoş olmadı ne yazık ki.. Tuvalet eğitimine 19 aylıkken başladık, ve evdeyken her şey yolunda gitse de anaokulundaki kazaların tamamen kesilmesi 26. ayı buldu.. Bu arada çocuğun ve öğretmenlerinin yaşadığı sıkıntıları ve benim yıkamak durumunda kaldığım çamaşırları siz düşünün 🙁

Siz de benim düştüğüm hataya düşmeyin diye bu deneyimimizi paylaşmak istedim.. Anaokuluna erken başlayacak çocuklar için erken tuvalet eğitiminin çok zor olacağına dair bir yazıya hiç bir yerde rastlamadım çünkü..

Sağlıklı ve hayırlı kararlar 🙂

Dip not: Tuvalet eğitimi demişken, lazımlık ve tuvalet adaptörü konusundaki deneme yanılmalarımıza da bir göz atmak isteyebilirsiniz; biz bu süreçte de yanlış ürünlere para harcadık ne yazık ki, sizin de başınıza gelmesin..

Yorum yap

error: İçerik kopya korumalıdır!
/* ]]> */